Niall

No to zaczynamy... :D Może na początek o Niall'u? :)





Jesteś w wesołym miasteczku. Szukasz swojej koleżanki, ponieważ miałyście się tam spotkac, a jej nigdzie nie ma. Wyciągasz komórkę z kieszeni i szukasz jej numeru w kontaktach. Nagle się o coś potykasz i upadasz. Czujesz,że coś się pod tobą rusza. Obracasz się i okazuje się,że to nie 'coś', tylko ktoś. Blondyn o przepięknych niebieskich oczach. Zaczynacie się śmiac. W ogóle wam nie przeszkadza to,że nadal na nim leżysz, a on nie protestuje, ani to,że wszyscy się na was gapią. Gdy już brzuch cię bolał z tego śmiechu, wstałaś i podałaś dłoń nieznajomemu. Ujął ją delikatnie i wstał.
- Jestem Niall - uśmiechnął się zabójczo.
- A ja [t.i], miło cię poznac.
No i znowu ten jego śmiech..
- Tak, nasze poznanie było..wyjątkowo miłe. - powiedział, a ty się zarumieniłaś.
- Taa.. - odpowiedziałaś po chwili. - To ja już powoli pójdę. Miałam się tutaj spotkac z koleżanką, ale nigdzie jej nie ma. Powinnam jej poszukac.
- To może ci pomogę?
- Nie, dzięki. Poradzę sobie. - powiedziałaś, ale w środku bardzo chciałaś , żeby z tobą poszedł.
- Okej - powiedział smutno, a ty odeszłaś.
Przeszłaś chyba cały park, gdzie się odbywała impreza, a okazało się,że koleżanka była przed wejściem.Cały czas tam stała, bo tam się umówiłyście, ale ty oczywiście pomyliłas miejsca. Mówiła,że dzwoniła do ciebie, ale nie odbierałaś. Dotknęłaś kieszeni, w której powinna byc komórka, lecz jej tam nie było. Pewnie wypadła, gdy wleciałaś na Nialla. Poszłyście w miejsce, gdzie to się stało, ale tam niczego nie było.
- Tego szukasz? - odezwał się głos za tobąą. Odwróciłaś się i zobaczyłaś Nialla, który wymachuje twoim telefonem.
- O, masz go - uśmiechnęłaś się i chciałaś zabrac komórkę.
- Nie, nie, nie.. Nie ma nic za darmo. Mogę porwac twoją koleżankę? - zwrócił się do dziewczyny za tobą. Ta tylko skinęła głową z uśmiechem. Gdy już odchodziliście, odwróciłaś się. Twoja koleżanka stała uśmiechnięta i pokazywała ci dwa uniesione kciuki w górę oraz powiedziała bezgłośnie 'Ale ciacho! Powodzenia!', na co ty się uśmiechnęłaś.
- Więc może pójdziemy coś zjeśc? - zapytał Niall.
- A może oddasz mi najpierw moją komórkę?
- Nie, bo mi jeszcze uciekniesz..
- Dobra. To ja chcę hamburgera, frytki i colę - uśmiechnęłaś się. - i pamiętaj, duże frytki!
- Boże, [t.i.], gdzieś ty była całe moje życie? - przytulił cię do siebie i pocałował w policzek.
- Cały czas byłam tutaj - zaśmiałaś się.
Poszliście zjeśc. Później jeszcze byliście na karuzelach. Byłaś już zmęczona, więc Niall odprowadził cię do domu. Po drodze śmialiście się, rozmawialiście, znów się śmialiście. Dowiedziałaś się o Niall'u bardzo dużo. On o tobie również. Staliście przed twoim domem chyba z dwie godziny, ale przy nim nie liczyłaś czasu. Cudownie się czułaś w jego towarzystwie.
- Już późno, muszę iśc.. - powiedziałaś smutno.
- Proszę cię, będę tęsknił.. - dotknął twojego policzka i chwycił cię za rękę.
- Ja też - przysunęłaś się do niego.
- Ale ja bardziej. - szepnął tuż nad twoim uchem.
Przejechałaś palcem po jego policzku, a on ujął twoją twarz w dłonie i czule cię pocałował. W jego objęciach czułaś się taka bezpieczna. Gdy weszłaś do domu po waszy, czułym i namiętnym pożegnaniu i położyłaś się już do łóżka, nie wiedziec czemu, zaczęłaś przeglądac kontakty w telefonie. Jeden z nich miał nazwę 'Kochany chłopak'. Uśmiechnęłaś się i napisałaś do niego:
'Cześc, ty mój kochany chłopaku...;)'
Po chwili odpisał. SMS-owaliście przez kolejne parę godzin. Jesteście najszczęśliwszą parą na świecie i nie wyobrażacie sobie życia bez siebie.




__________________________________
i jak? podoba się? 
można podziwiać, krytykować, cokolwiek :D